გელა კანდელაკი - პროტოტიპი

• გელა კანდელაკი (ტელესიუჟეტი)
• ბიოგრაფიული ცნობები
• რა ხიბლი აქვს ”ხმელეთის 0,047%”-ს 
• ფილმოგრაფია
• ხელის ჩრდილების თეატრი
• "წელიწადის ოთხი დრო"
• "ბუდრუგანა-გაგრა" - (ტელესიუჟეტი)
• ჩდილების მსახიობი
• იყო შაშვი მგალობელი
• ფოტომასალა

ლევან აბაშიძე - 22 მაისს 50 წლის გახდებოდა - პროტოტიპი

                             intermedia.ge

• 2013 წ. 23 მაისს
• მოკლე ბიოგრაფია
• სიუჟეტი (2012 წ.)
• სტატია - 2011 წ.
• ჟურნალისტის დღიური - ნაწილი I (2009 წ.)
• ჟურნალისტის დღიური - ნაწილი II (2009 წ.)
• ჟურნალისტის დღიური - ნაწილი III (2009 წ.)
• ჟურნალისტის დღიური - ნაწილი IV (2009 წ.)
• ფესვები
• ფილმოგრაფია

მაგრამ არ დამიმარხავს

პირველი ლექსი მამაზე ვბედე,
მერე კი რამდენი რაიმე ვყბედე.

მას შემდეგ ბუნებამ ოფლი იწურა,
წამები წლებში გამოიწურა...

მერამდენედ მამის დღე იწყება შავად,
განა რამე მართლა, ღამემ დააშვა.

მამის დღე და წელი მის გარეშე დგება,
ეს სიტყვები ნეტავ რისთვის გამოდგება?!

მამის დაბადებისდღეს პირველად ვარ მამა,
განვითარდა თითქოს, სასიცოცხლო დრამა.

მამის წლების საათი 47-ს აჩვენებს,
მოიგებდა გრძნობები, სიყვარულის არჩევნებს.

ათზე მეტი წელია მამა რაც არ მინახავს,
ვიცი გარდაცვლილია, მაგრამ არ დამიმარხავს.

მე მამის გენს ჩავუდებ ჩემი შვილის კაცობას,
მამაც აღარ ინანებს თევდორეს ვერგაცნობას.

სიყვარული გადამაქვს, ყვავილივით ვიმტვერებ,
თუკი ცუდს გადავაწყდი წამში გადავიმტერებ.

შვილო მომე მხარია,
მამის დაბადებისდღე
მუდამ მომიხარია.


გიორგი ლიპარიშვილი
21.05.13

ჯგუფი და გუნდი

რა სუფთაა ბავშვობა (მოლექსპრომტო)

რა სუფთაა ბავშვობა,
გრამიც არ აქვს "მტვრის", 
ისე კოხტად ჩაივლის, 
დარდიც არ აქვს მტრის.

გიორგი ლიპარიშვილი
16.05.13

ხის წყევლა (მოლექსპრომტო)

შვილებიც უკვე აღარ მგავს,
ადამიანიც აღარ მრგავს.
ვინც უმოწყალოდ მჭრის,
ის წაუღია ჭირს.

გიორგი ლიპარიშვილი
18.05.13

კანში ვეღარ ვეტევით

ხშირად თურმე ისე ვართ,
კანში ვეღარ ვეტევით,
სულ ყველაფერს ვაგვარებთ,
მხოლოდ ერთი შეტევით.

ავადმყოფებს ვეძახით,
თანაც მუშტებს ვუღერებთ,
მერე ვაჟკაცობაზე, 
შვილებს ლექსებს ვუმღერებთ.

ქრისტეს რჯულასაც ვქადეგებთ,
თან ვარიგებთ მუქარებს,
თითქოს მსგავსი ქმედება,
ცეცხლს ნაპერწკალს უქარვებს.

ზოგი ჭინჭარს იღერებს, 
საჯაროს ხდის განაჩენს,
მერე რა მოვუხერხოთ,
ლოყას ცალად დანარჩენს?!

პატიმრების ღისებას, 
როცა სულში აფურთხეს,
მაშინ თითო-ოროლამ, 
აქციები აკურთხეს...


"იდენტობის" დღეობა კი,
მისალოცი გახადეს,
როცა კრავის ქურქები,
თავებს თავად გახადეს.

საქციელს ვერ ვიწონებ,
ტაძარს თავს ვინც აფარებს,
თავისივე წინსვლისთვის,
ხალხს სიურჩეს აპარებს.

არავის არ ჭირდება
თავზე ხელისგადასმა,
ყველას კარგად გამოდის
ლაფის ვედრით გადასხმა.

მე არავის არ ვიცავ,
არც არავის ვაძაგებ,
თვალებს ვუწმენდ სიმართლეს,
ნერვიულად ვძაგძაგებ.

ხშირად თურმე ისე ვართ,
კანში ვეღარ ვეტევით,
სულ ყველაფერს ვაგვარებთ,
მხოლოდ ერთი შეტევით.


გიორგი ლიპარიშვილი
17.05.13

კონფლიქტი, ქცევა და რეაქცია