"სტიქიური ბედნიერება"

გოგა ჩანადირის ფოტო

თბილისში დატრიალებული წვიამიან-ცრემლიანი ამბებიდან კვირაზე ცოტა მეტი გავიდა.

ადამაინათა ნაწილი ტრაგედიაში, შიშში, ოჯახის წევრის, შვილის, ქმრის, დედის, მამის, ცოლის, შეყვარებული, მეგობრის, თანაქალაქელისა და სახლის გარეშე ცხოვრობს.

ამ დროის მანძლზე, “ერთხელ” იწვიმა, მაგრამ “წვიმას” ჯერაც არ გადაუღია.

თბილისურმა ამბებმა ცა და ქვეყანა გააერთიანა.

თეთრი ფრთებით გავცდით.

როცა შველა გინდოდათ სიკვდილს ვერ დავასწარით,

დრო ვერც უკან ვაბრუნებთ, ვერც წინ გადავასწარით,

ვერ მოვტაცეთ სიცოცხლე მეხად ქცეულ მორევებს,

აღარა ვართ ჩვეული ჩვენ სიკვდილზე მორევებს?!

“ვაი, დედა” ახსენეთ?! იქნებ ცრემლიც შეგაჭკნათ,