თექვსმეტდება დაიკო...

თექვსმეტი წელი გადის,

და რომ ფეხზე დადის...

იღიმის ბაგე-თვალიდან,

გუშინ-დღეის-ხვალიდან...

მახსოვს დედა ორსული,

და, ბუდიდან მოსული...

მერე - აკვნის ნანავი,

პატარა დის ბანავი...

ლექსის კითხვა-მღერები,

თმების ხშირი ღერები...

მოტიკტიკე ფრაზები,

სიხარულის ფაზები...

ღვინის წრუპვით შეთრობა,
ფქვილით ხელის თეთრობა...

მამის ღიპზე ძინება,

ბედნიერი ცინება...

მერე მამის ხსენება,

თვალის სვ.ე.ე.ელება...

მერე სკოლა ქებებით,

ნიჭის გადმოგებებით...

დედის გულის ხარება,

საქმე და დახმარება...

მერე... ლოცვის თქმები,

ისევ დიდი თმები...

ლექსის კითხვა-წერები,

მიფრინავენ წელები...

ბავშვობამაც დაიკლო,

თექვსმეტდება დაიკო...

ძმები ვხარობთ მაკოთი,

ჩვენი საამაყოთი...

ლიპარა (გიორგი ლიპარიშვილი)

13.08.11