წავალ გულში ჩავჭვრეტ

შვილის გემო  ვინც იცის,
იცის მისი ფასი,
დამეთანხმეთ არ არის
ქვეყნად ძალა მსგავსი.

ცოლის ფერი ვინც იცის,
იცის მისი ფარი,
გრძნობა არის გულებთან
ფრთხილად შენაფარი.

დედის გულის თუ ესმის,
ესმის ცის და მიწის,
შვილებისთვის, ზრუნვაში,
ვულკანისფრად იწვის.

მამის ფიქრებს ვინც ფიქრობს,
აზრთა კონას კონავს,
სიყვარულსაც დაათბობს,
ცხელ ტაფაზე ქონავს.

მეგობრის ჭერს ვინც ხურავს,
და ნაკვალევს კვალავს,
ის ხომ გაშლის ქარბუქშიც,
სითბოსმომცემ კარავს.

ვის გულშიაც სისხლთან ერთად,
ცოტა გრძნობაც ხვდება,
ამ ნალექსრის აზრთა წყობას,
ვფიქრობ მიმიხვდება.

როცა ტვინიც ფიქრობს,
დედამიწა ბრუნავს,
ამიტომაც იწყებს
თავის მკვიდრზე ზრუნვას.

დროა წერტილს ვუხმო,
რითმებს კიდევ გავთლი,
წავალ გულში ჩავჭრეტ,
და სიყვარულს დავთვლი.


გიორგი ლიპარიშვილი
15-16.12.13