საქართველოს ჭაღარა

ვესალმები ფეხთაქვეშ

თეთრხალიჩა ფანტელებს,

ჩემი ქვეყნის ჭაღარა

გრძნობას მიჟრუანტელებს.

წლები წინწინ მიდიან,

ერიც ლამის ერდება,

რაც არ უნდა იცუდოს

სამშობლო არ ბერდება.

ჩვენი ქვეყნის საზღვრები

მოგავს მორის ნაფოტებს,

მომავალი აწმყოზე

მაინც გადააბოტებს.

მე ექსპერტი არა ვარ,

არ ვარ მემატიანე,

სიყვარული ძალაა,

რაც კი მე მატრიალებს.

ჩემი სიტყვის ნამქერით

არვის დავაზიანებ,

ტაშს დავუკრავ სუყველას - 

გულით თავაზიანებს.

ადამიანს დავეძებ

საღი ფესვებ-ნაყოფით,

გულ-გონების ნაზავით,

არა ფაზლად დაყოფით.

კაციცაა სამშობლო - 

არა მხოლოდ მთა-ბარი,

თუკი მისთვის ღირსება,

არის მუდამ მთავარი.

ხელს მე ცუდს არ ვაფარებ,

კარგს გულიდან ვმფარველობ,

ჩემი ქვეყნის მხარ-ბიჭებს,

მუდამ ვგულშემხარველობ.

ვესალმები ფეხთაქვეშ

თეთრხალიჩა ფანტელებს,

საქართველოს ჭაღარა

გულსაც მიჟრუანტელებს.

გიორგი ლიპარიშვილი

17-18.12.13