უკრაინა ზეიმობს - მინდა ამის გაგება

daphnedumery.be

აღარ ვიცი შველა,
შემიძლია რით მე,
საკმარისი არაა,
რაც კი ახლა ვრითმე.

დღეს მეზობელს გვიკლავენ,
ხვალ ჩვენც გადმოგვწვდებიან,
ქვეყნის დასამონებლად,
სინდისთანაც წვებიან.

ერი მაინც ფეხზე დგას,
ის მებრძოლი ხალხია,
მაგრამ სულისკვეთებას -
ტყვიას შუბლში ახლიან.

ამით დიდი ქვეყნები
ომობანას თამაშობს,
გარიგებით გართულნი
მიწა-მიწა დამაშვლობს.

უკრაინა ზეიმობს! -
მინდა ამის გაგება,
თავისუფლად შეეძლოთ,
თავის კერის ლაგება.

მიწებზე მონადირევ,
თავს ტყუილად იწუხებთ,
ბოლოს მცირე მიწა გვჭამს,
დღესაც რაღას იმწუხრებთ.

აღარ ვიცი შველა,
შემიძლია რით მე,
საკმარისი არაა,
რაც კი ახლა ვრითმე.


გიორგი ლიპარიშვილი
20.02.14

ლექსი ნეხვად უღირდათ

ქვეყანაში "სწავლულებს",
ლექსი ნეხვად უღირდათ,
მხოლოდ თითზეჩამოთვლილთ -
სიხარულსღა უღვრიდათ.

თითქოს სიტყვის მწერებსაც
აზრი გამოუცვლიათ,
სიყვარულით დამშრალან
გრძნობა გამოუცლიათ.

ადამიანს დავეძებ
ორფეხ-ორხელ-ორთვალებს,
დაემსგავსა ბევრი დღეს
დაჟანგებულ ორთქმავლებს.

უიმედო არა ვარ,
არც ოცნებებს ვაშენებ,
ჩემი გულის ნაფიქრალს
ვაჩემ-ვასხვის-ვაშენებ.

ბევრს დღეს ფერი ეცვალა,
ბევრიც მოგავს უფეროს,
ზოგს ხომ აღარ ეცალა,
უნდა მარტომ უბეროს.

დღეს სიტყვებიც გაკენტდა,
სინონიმიც კლებულობს.
ვინმე წიგნს თუ გაკენკდა,
სიბრძნეს წამში ღებულობს.

წუწუნს მოგავს სიტყვები,
ვინმე თუკი კითხულობთ,
რისთვის არის ნასეტყვი?!
ალბა ამას კითხულობთ.

მხოლოდ თითზეჩამოთვლილთ -
სიხარულსღა უღვრიდათ.

ქვეყანაში "სწავლულებს",
ლექსი ნეხვად უღირდათ,


გიორგი ლიპარიშვილი
13.02.14