.png "English"){kind=small}
აღარ ვიცი შველა,
შემიძლია რით მე,
საკმარისი არაა,
რაც კი ახლა ვრითმე.
დღეს მეზობელს გვიკლავენ,
ხვალ ჩვენც გადმოგვწვდებიან,
ქვეყნის დასამონებლად,
სინდისთანაც წვებიან.
ერი მაინც ფეხზე დგას,
ის მებრძოლი ხალხია,
მაგრამ სულისკვეთებას -
ტყვიას შუბლში ახლიან.
ამით დიდი ქვეყნები
ომობანას თამაშობს,
გარიგებით გართულნი
მიწა-მიწა დამაშვლობს.
უკრაინა ზეიმობს! -
მინდა ამის გაგება,
თავისუფლად შეეძლოთ,
თავის კერის ლაგება.
მიწებზე მონადირევ,
თავს ტყუილად იწუხებთ,
ბოლოს მცირე მიწა გვჭამს,
დღესაც რაღას იმწუხრებთ.
აღარ ვიცი შველა,
შემიძლია რით მე,
საკმარისი არაა,
რაც კი ახლა ვრითმე.
გიორგი ლიპარიშვილი
20.02.14
No comments:
Post a Comment