ცელქი ბავშვივით...

ბავშვობა როგორ გამპარვია, ცელქი ბავშვივით,
ცხოვრება ხშირად დამპალია, ყალბი საშვივით...

გული ხანდახან გამტეხია,
ჭიანი თხვილივით,
თავს ღიმილები დამტეხია,
მწიფე ხილივით...

ხანდახან წერა დამიწყია, მსგავსად უცნობი მელექსის,
რითმის აკორდები ამიწყვია, ლა-ლა-ლას ძახილით, ნოტის მეექვსის!..

ხანდახან წარბი შემიყრია, მოზიდულ მშვილდებად,
გრძნობის ღილები მიწყვეტ-შემიკრია, გული მშვიდდება...

ხან მე ლექსები დამირთია, როგორც ძაფები,
გულები გულით გამირთია, ვნების ქაფები!..

გზები ქცეულა, გადასხლული, ცხოვრების აკიდოდ,
გრძნობა მქონია გადასხმული, უნდა დავკიდო...

ცხოვრება თამაში, ნარდი რომ,
თქმა მინდა ამაში, ვნადირობ...

ცხოვრება ხშირად დამპალია, ყალბი საშვივით,
ბავშვობა როგორ გამპარვია, ცელქი ბავშვივით...

ლიპარა (გიორგი ლიპარიშვილი)

10.07.10