პოკოს - შალვა ონიანს

შენ სიკვდილის ღირსი არ ხარ,
შენ სიცოცხლეს უხდები,
მუდამ კარგთან მეგობრობ და
ცუდსაც განზე უხტები.

შენ გრძნობების ბატონი ხარ,
ყველას გულში იხარე,
სიყვარულთან ძმაკაცობდი
არსად გადაიხარე.

შენ პოკორას გეძახოდნენ,
1 უდრი ორიანს,
როგორ მინდა ჩაგეხუტო
ახლაც შალვა ონიანს.

კარგად ვიცი რასაცა ვწერ,
რაც იყო და რაც არი,
შენ სიკვდილი ვერ გერევა,
სიკვდილია ლაჩარი.

მოკვდი, მაგრამ ცოცხალი ხარ,
რამდენ გულში სახლდები,
ვითომ წარსულს მიებარე,
მონატრებით ახლდები.

მონასტერში დადიოდი,
ერსა და ბერს შვენოდი,
ყველას ღიმილს გაუყოფდი,
თან გარჯითაც შველოდი.

დედამიწა თურმე ბრუნავს,
შენებრ ბიჭთა ძვლებისგან.
მოგიკითხე ჩემო ძმაო
"ჯავახელი" ძმებისგან.

შენ პოკორას გეძახოდნენ,
1 უდრი ორიანს,
მე შენს სახელს ვენაცვალე
პოკოს - შალვა ონიანს.


3.01.14
გიორგი ლიპარიშვილი