დღეს ცაშია ზეიმი

პოკორას, შალვა ონიანს

ერთ ოთახში გვეძინა,
ერთად ვწიეთ ჭაპანი,
რადგან სიკვდილს ჩაბარდი,
სულაც არ ხარ ჯაბანი.

დღეს ცაშია ზეიმი,
მიწაზე კი ვაება,
შენს სულ უკვე მფარველობს,
ალბათ თავად ღვთაება.

აქ, მიწაზე ჩვენს გრძნობებს,
წყალს ყოველთვის არ ვუსხამთ,
როცა ვინმეს დავკარგავთ,
სიყვარულსაც ხაზს ვუსვამთ.

დღეს შენს სხეულს დავკრძალავთ,
მიწა ჯერ არ გინახავს,
გულს და ტვინში დასახლდი,
გრძნობა არ დაგვიმარხავს.

შენ ოჯახი დაგირჩა,
შენი გენი მატულობს,
შენნაირ ვაჟკაცობას,
ვფიქრობ ბევრი ნატრულობს.

ჯავახეთში შენს შრომას,
ისტორია ინახავს,
მომავალში ნახავენ,
რაც შენ უკვე გინახავს.

მგონი შენზე ცოტა ვთქვი,
მაგრამ არ დამიმალავს,
ბევრზე მეტი გაცილებს,
საფლავისკენ მიმავალს.

დაგვიტოვე ნუგეშად
შენი კაი კაცობა,
მიხარია გულწრფელად,
შენი კარგად გაცნობა.

შენი წასვლით გავმხდარვართ,
თითქოს ჯანდაცლილები,
მოგვიკითხე იმქვეყნად,
ჩვენი გარდაცვლილები.

მოვიაზრე ძმობილო,
ჩემი აზრის პწკარები,
შენზე ფიქრებ-განცდებით,
ვაღე გულის კარები.

დღეს ცაშია ზეიმი,
მიწაზე კი ვაება,
შენს სულ უკვე მფარველობს,
ალბათ თავად ღვთაება.


6.01.14
გიორგი ლიპარიშვილი