ხეებს თმასავით ჭრიან

ქვეყანა ისე წაგვექცა,
ხეებს "თმასავით" ჭრიან,
აზრებიც ისე გაგვექცა,
კონფლიქტს მაკრატლით ჭრიან.

თითქოს ერთ დღეში ამოვა,
რაც რომ წლებია ხარობს,
ჟანგბადი ციდან ჩამოვა,
ზოგის ტვინს ფული ხმარობს.

სამაგიეროდ სუფრასთან
ერთმანეთს ისე ვლოცავთ,
თითქოს "O_{2 -} ის" გაქრობით,
ერთმანეთს სულ არ ვხოცავთ.


"დიდ მწვანე ველზე" შენობებს,
ვაშენებთ ჩვენ ტყის ნაცვლად,
ცალ ფილტვსაც დავთმობთ უთუოდ,
ოღონდ არ ვთქვათ ის რაც ვართ.

პარკებს და სკვერებს ჩეხავენ,
ფულს ხომ ტყეებიც "ჭრიან",
გარემოს წელში ტეხავენ,
ხალხს პირში დოლბანდს ჩრიან.

თუ გადავაბავთ ერთმანეთს,
აზრებს, გულებს და ხელებს,
გადავარჩენდით ჩვენს თავებს
და ჩვენს მარჩენალ ხეებს.

აზრებიც ისე გაგვექცა,
კონფლიქტს მაკრატლით ჭრიან.
ქვეყანა ისე წაგვექცა,
ხეებს "თმასავით" ჭრიან,


19.01.14
გიორგი ლიპარიშვილი