და, რითმა-რითმით...
ფარდა ავხადე,
გულს მერე იმ თმით,
და რო სარკესთან ასწორებს,
და რო გყავს მაგრა ასწორებს!..
ის პატარაა, მოცინარი მუქი თვალებით,
სავსე წინსვლებით დღეის-ხვალებით!..
ჩემს დასთან მოდი დროშა-ალამო,
მისი ლექსები გახდება მალამო!..
ჩემი და, ჩემი, ჩემი ფერია,
სინათლსა და ღიმილის მფენია!..
ამ სიტყვებმა სიმართლე თქვა
განა ვინმე აქო-ამკო?!
მაგრა, მაგრა ჩაგეკონე,
ჩემო დაკო, ჩემო მაკო!..
...გულს მერე იმ თმით,
ფარდა ავხადე,
და რითმა-რითმით
და, მე დავხატე!..
ლიპარა (გიორგი ლიპარიშვილი)
23.06.10
No comments:
Post a Comment